اول اینکه شما در تمام وزارت بالای هیچ کس و هیچ بخش از وزارت خویش اعتماد ندارید و این موضوع شما را وادار به رفتار تک فردی ساخته است. دوم اینکه به عوض ایجاد مقرره های نو، طرزالعمل های نو، آوردن اصلاحات، شکل دهی پالیسی جدید، ایجاد اداره معیار و استاندارد و کارهای بنیادی به پوپولیزم یا عوامگرایی روی آورده اید.
نظام صحت عامه، وارد سازی دوا، کیفیت دوا، توزیع دوا و مسایل دیگر مربوط به سکتور صحت چنان پوسیده است که مردم بخاطر درمان مشکلات عادی نیز به کشور های دور و نزدیک می روند و سرگردان تداوی اند. حرکت های موردی و به اصطلاح "مسلک من" تاکتیکی که در چوکات یک دیدگاه بزرگ یا استراتیژی قرار نداشته باشد هیچ پیروزی را در قبال نخواهد داشت.
در آخر اینکه هر وقت شما نیاز به دیدن از کدام بخش داشتید، نیاز نیست با پوشیدن لباس های خیابانی از صلابت و وقار یک وزیر بکاهید. باز هم اگر نیاز باشد خود به ساحه بروید با حفظ وقار و صلابت یک وزیر این کار را انجام دهید. نیاز نیست بخاطر دریافت حقیقت از هیچ دید خود را تقلیل دهید.