افغانستان و پاکستان، این دو واژه ای که نه در قالب دو رییس جمهور می گنجد نه در قالب دو هیات بلند پایه و نه در قالب مردم ملکی دو سوی مرز دیورند، در واقع سیاست خارجی افغانستان و برخی دیگر از کشورهای منطقه در دست حکومت مرکزی و استخبارات خودشان نیست.
رییس جمهور پاکستان ممنون حسین اولین دیدار رسمی دوجانبه با رییس جمهور جدید افغانستان اشرف غنی احمدزی را از آن خود کرد به گونه ای که متن گفتگوهای آن توسط نهاد ریاست جمهوری و سفارت این کشور منتشر شد که کامل و جامع نبود.
جیمز کانینگهام سفیر امریکا در امور افغانستان و پاکستان اظهار داشته است امضای توافقنامه امنیتی کابل واشنگتن ربطی به حملات اسلام آباد بر کنر ندارد. از سوی دیگر در کمتر از 24 ساعت پس از دیدار روسای جمهور افغانستان و پاکستان 12 موشک از آنسوی مرز دیورند بر کنر فرود آمد.
در همین راستا، اشرف غنی نسبت به موضوع مساله ساز افغانستان در ولایات مرزی با پاکستان هنوز سکوت اختیار کرده است به طوری که نمی توان به صراحت عنوان کرد اشرف غنی پاکستان را نادیده می گیرد یا بالعکس این کشور همسایه اشرف غنی را سایه ای از حامد کرزی می داند؟
همچنین، ابراز رضایت و خرسندی سرتاج عزیز مشاور ملی نخست وزیر پاکستان از امضای توافقنامه امنیتی کابل واشنگتن مصداق بارزی بر این مدعا است که اسلام آباد و واشنگتن در طی اختلافات نهان و آشکار با یکدیگر بر سر مداخلات و تجاوزات بر کابل توافق نظر دارند.
مجلس سنا چندی قبل یا به عبارتی بلافاصله پس از تحلیف رییس جمهور جدید در ارگ تقاضای شفافیت و ابهام زدایی درخصوص سیاست خارجی افغانستان از سوی دولت وحدت ملی داشته اند چرا که جایگاه متزلزل کابل در منطقه نیازمند بازنگری و تجدید موضع جدی دارد.
با این همه، آنچه که این روزها در شروع کاری خوب و پر مشغله رییس دولت وحدت ملی اتفاقی ناخوشایند و ناهمگون با سایر اقدامات آنی و فرمان های جدی وی در اصلاح امور تلقی می گردد موشک باران پاکستان و وضعیت نابسامان مردم ملکی کنر و ناامنی مرزهای جنوب شرقی افغانستان است.