افغانستان یکی از نقاط عطف تعداد گونه های نباتات این نعمت خداداد در منطقه و آسیای مرکزی می باشد. حدود بیش از 35 درصد مجموعه از نباتات افغانستان بومی هستند. اکثریت آن به شکل خودرو در کوه های جنوب و جنوب شرق سلسله جبال هندوکش که از با عظمت ترین کوه های افغانستان در این سرزمین است و زمینه مساعد را برای بارندگی های فراهم ساخته، روییده است.
گونه های نباتات بومی در کوه ها، بخش حساس از سرمایه طبیعی کشور است و هم در برگیرنده بسیار، از نیاز و پشتوانه ای علف چاروا دارن اهالی منطقه و منبع خوب اقتصادی کشور ما از بابت صادرات میوه پسته، جلغوزه، روغن بادام کوهی و روغن زیتون است. مطلوب ترین روش جهت حفظ گونه های گیاهی از انقراض در روش های اصلی و طبیعی تحت عنوان ذخیرگاه های جنگلی با مدیریت علمی اکوسیستم امکان پذیر است.
مدیریت علمی اکوسیستم بر بررسی گونه های گیاهی به لحاظ فراوان و هم از لحاظ پراکنش در نقاط مختلف کوه های افغانستان سعی دارد تا با مشخص کردن جایگاه هر گونه از گیاهان در محیط زیست روابط متقابل بین گونه ها را شناسایی کرده و از این اطلاعات با در نظر گرفتن نقش انسان در محیط زیست آموزش و روش ابتدایی را جهت مدیریت بهتر اکوسیستم های مختلف ارایه کند.
در سطح افغانستان به منظور حفاظت بهتر جنگلات قسمت های جنوبی و جنوب شرقی به نسبت وزش باران های موسمی هند، داری بارندگی در تابستان بوده که ساحات این مناطق داری جنگل های غلو و درختان بلند سوزنی برگ کاج، صنوبر، بلوط، نشتر بادام کوهی تلخ و جلغوزه دارا ی پوشش مناسب تر ی نسبت جنگل شمال و شمال غرب است.
کوههای پکتیکا، پکتیا، کنر، لغمان، ننگرهار، کاپیسا، پنچشیر و به خصوص نورستان هسته مرکزی ذخیره گاه افغانستان بوده و پوشیده از جنگل های صنعتی و پر ارزش سوزنی برگ می باشد و کوه دامنه های شمال شرق کشور بغلان، تخار، بدخشان را به عنوان ذخیره گاهی پراکنش ارچه، درختان بادام کوهی، خنجک، بلوط، پسته انتخاب و از طریق اجرای عملیات حصار کشی پیرامون حفاظت جدی تر از بادام کوهی، پسته زارهای طبیعی بدخشان، تخار، قندوز، بغلان، سمنگان، بلخ، فاریاب، بادغیس و هرات و سایر درختان پوشیده دیگر باید اقدام کرد.
گونه های گیاهان ساحه جنگلی کوه های رشته کوه هندوکش مرکزی ( کوه بابا ، فیروز کوه ، تربند ترکستان، پغمان، شکرده ، گل دره، بهسود، غوربند و غیره... ) را با اعمال مدیریت صحیح و عملی نظر به وضع اقلیم هر منطقه بر این منابع ذخیره گاهی ارغوان و بادم کوهی که شرایط رشد آن گونه درختان مناسب است، تلاش کرد و ارگان های مسوول می توانند از روش تکثیر سطح جنگلات مناطق را برای تداوم حفظ و نظام زیستی و تامین و تولید آب به منظور آبیاری زمین ها و حاصل دهی نباتات باغی بهبود بخشیده و به کشت گیاه ها نیز با شرایط مناطق بخاطر احیای گسترش علوفه و نباتات برای استفاد چاروا اقدام کرد. ریشه نباتات باعث پایداری خاک و شاخ و برگ گیاهان شده و از سرعت باران کاسته و جلوگیری از سیل و فرسایش می کند. هدف از احیا و حفاظت گونه های گیاهان و کاشت نهال، کمک به حفظ محیط زیست و بهبود اقتصاد جوامع محلی نیز می با شد.
در نقاط مرتفع کوهستان های شمال شرقی، شرق و نقاط مرکزی افغانسان درجه حرارت فوق العاده کم می گردد، برخلاف مقدار بارندگی و اندازه رطو بت هوا این مناطق افزایش می یابد. جریان سرد در زمستان این مناطق را با ریزش باران مر طوب می سازد. از ریزش باران های فصلی، هوای مرطوب مناطق شمال شرقی و مرکزی مساعدترین زمینه رشد نبابات نوع ارچه، بلوط نشتر، جلغوزه، سبزه زارها و چراگاه های قشک را پدید آورده است. از جانب دیگر وزش بادهای های موسمی بحر هند در صفات جنوب شرقی کشور بخصوص در خوست، پکتیکا و پکتیا باعث بارندگی در ماه های تابستان می گردد.
رطوبت بارندگی موسمی بحر هند در وضع هوای منطقه رول مهم دارد و یکی از عوامل موثر آن رشد جنگلات خودرو طبیعی در منطقه است که حدود 2,2 میلیون هکتار جنگل طبیعی در شرق و جنوب شرق کشور روییده است. جبهه های سرد در زمستان جبهه معتدل ایسلند و بحیر کاسپین در بهار و هوای مرطوب خلیج فارس و بادهای موسمی بحر هند در تابستان که باعث بارندگی در شمال و جنوب غرب افغانستان می گردد.
هوای مرطوب این جبهه ها بعضی ساحات مناطق شمال و غرب را مساعد زمینه رشد طبیعی جنگلات پسته ساخته است. درخت پسته با آب کم رشد زیاد دارد و ریشه عمومی درخت پسته همیشه در اعماق خاک با رطوبت کافی در تماس است. درختان طبیعی پسته در ولایات بادغیس سمنگان بغلان و بدخشان در مساحت عمومی 450 هزار هکتار زمین دامنه ی و جود دارد. اداره های مسوول با ایجاد منظرگاه های تفریحی از طریق روش های اصول طبیعی، احیای پوشش جنگلی را در جهت حفظ آب و خاک و اکوسیستم منطقه قرار داد. حفظ و کنترل و تکثیر جنگلات وظیفه ارگان های مسوول دولت و هم به شکل عنعنوی توسط مردم شناخته شده است ولی ارگان های مسوول دولت از عدم پالیسی در جهت تلاش موثر دوباره احیای پوشش سبز نتواستند این وظیفه مهم را با مسوولیت انجام دهند و تاکید دانشمندان محیط زیست صیانت از جنگل ها، این است که اقلیم را گوارا و هم سلامت بشر به سلامت جنگل بستگی دارد.
جنگل ها از مهمترین منابع طبیعی افغانستان بوده است و باید از انقراض تنوع حیاتی گونه های آن جلوگیری نمود که این منابع طبیعی منبع زیبایی و تقویت بنیه اقتصادی کشور ما است.