این ایام هر روزه شبه نظامیان طالبان یک مکان از ولایات مختلف به ویژه مناطق مرزی با پاکستان را هدف حملات انتحاری قرار می دهند تا پس از گذشت دو دهه از تاسیس این رژیم منحوس، هنوز مردم بیگناه افغانستان قربانی تفکرات بی پایه و اساس این افراطیون باشند.
این گروه های نامسلمان که در افغانستان طالب نامیده می شوند و در پاکستان جنگوی و در عراق داعش و در لبنان لشکر عایشه و در جای دیگر القاعده، همه با افکار پلید وهابیت و در راستای اجرای طرح‌های آمریکا و اسراییل، مردم بی گناه و بی دفاع کشور مظلوم ما افغانستان و مردم سوریه، عراق، لبنان، بحرین و پاکستان را قتل عام می نمایند به حدی که اکنون تبدیل به بلای خانمان‌سوز جهان اسلام شده اند.
پس از این همه جنایت بر هیچ کس پوشیده نیست که تفکرطالبانی و افراط گری و تکفیر نمودن، از وهابیون آل سعود ریشه گرفته و با حمایت مستقیم آمریکا و انگلیس اکنون در جای جای جهان اسلام نفوذ کرده است و باید با هزار تاسف گفت: برخی رسانه های تصویری نیز با حرف‌های به ظاهر زیبا در راستای اشاعه تفکر وهابیت در افغانستان و در دیگر کشورهای اسلامی هستند که باعث می شود گاه مسلمانان فریب برنامه‌های آمریکا راخورده و آب به آسیاب دشمن بریزند.
غرب با تولید جریان افراط گری در افغانستان به نام طالبان و القاعده، تاکنون توانسته بسیاری از اهداف خود را میسر سازد، اما این تمام ماجرا نیست. مطمئنا یکی از بزرگترین مقاصد آمریکا در هر کشور تحت استعمارش، گرفتن دین از مردم بوده است.با این توضیح که زمانی که مردم اسلام را تحت نام طالبان بشناسند دیگر هیچ علاقه و پایبندی به این دین ساختگی نخواهند داشت.
این در حالی است که چندین افشاگری فرماندهان نظامی آمریکا نشان می دهد که پنتاگون طی این سالها دهها قرار داد به ارزش چند صد میلیون دالر با افراد و شرکت‌هایی در افغانستان امضاء کرده که همگی از حامیان شبه نظامیان طالبان هستند.
قانون آمریکا بستن قرارداد با سازمان‌های تروریستی یا حامیانشان را ممنوع می‌کند و این مساله به وزارت دفاع مربوط می‌شود که البته مربوط به قراردادهایی به ارزش ۱۰۰ هزار دالر یا بیشتر می‌شود، در صورتی که تاکنون تلاش شده بیشتر این قراردادها ارزشی کمتر از این مبلغ داشته باشند.
این واضح و روشن است که مقامات کاخ سفید از طریق منفذهای مختلفی که در قانون آمریکا وجود دارد، به طرق مختلف منابع مالی تروریست ها، گروه های افراطی و نیروهای شبه نظامی از جمله طالبان را فراهم نماید تا این شبه نظامیان در راستای اهداف و خواسته های آمریکا، هر کدام در نقش خاص خود ایفای وظیفه کنند.
زمانی هم که برخی مقامات آمریکایی ندانسته سخن از افشای این مطالب کنند، سریعا عده دیگری از مسوولان کاخ سفید بر روی آن سرپوش گذاشته و با ابراز بی اطلاعی از این موارد، آن را کم اهمیت جلوه می دهند. در حالیکه اکنون با گذشته سیزده سال از لشکر کشی غربیها به کشور ما، روز به روز بیشتر بر ملت و مردم افغانستان معلوم می گردد که حامیان اصلی طالبان و تروریست ها کسی نیست جز آمریکا و انگلیس.
حال تصور کنید باز هم برخی مقامات افغانستان به خصوص دو نامزد باقیمانده در تورنمنت انتخابات، قصد دارد در اولین اقدام خود با این آمریکا پیمان امنیتی را که چندین مورد خلاف قانون اساسی دارد، به امضا برسانند.
آنچه مسلم است اینکه اگر امروز کشور ما دچار چالش سیاسی و بحران انتخاباتی شده، ریشه ی اصلی اش در کاخ سفید می باشد. در افغانستان هیچ سنگی بر روی سنگ بند نمی آید مگر اینکه آمریکا بخواهد و هیچ شخصی به پست و مقامی نمی رسد مگر اینکه پیش از آن تعهد کتبی خود را مبنی بر خدمت رسانی به غرب امضا نماید.
تا ببینیم در این صحنه ی بازی که شاید بتوان گفت حساس ترین قسمت سریال اخیر افغانستان، آمریکا کدامیک از دو نامزد را برای 5 سال ریاست جمهوری افغانستان انتخاب می کند عبدالله یا اشرف غنی؟