آن هم نیروهایی که هنوز از کمبود تجهیزات نظامی و پایین بودن سطح سواد بی نهایت رنج می برند .
متاسفانه حضور دوازده ساله آمریکا و هم پیمانانش در کشور ما به بهانه جنگ با تروریزم عواقب ناگواری را برای مردم افغانستان در پی داشته که یکی از آنها تلفات نیروهای نظامی داخلی در کنار تلفات غیر نظامیان است.
براساس اظهارات محترم مجتبی پتنگ در صحن مجلس، طی چهار ماه گذشته از سال یعنی از آغاز بهار تا ابتدای ماه اسد، "۲۷۴۸" پولیس کشته شده اند یعنی میانگین در هر روز 22 سرباز پولیس ملی در حملات انتحاری و عملیاتهای اجرایی جان خود را از دست می دهند.
به گفته آگاهان مسایل نظامی اگر تلفات نیروهای امنیتی افغانستان به ویژه پولیس همین گونه پیش برود، افغانستان از رهگذر امنیتی در بلندمدت با "فاجعه" روبرو خواهد شد زیرا در درگیری میان مخالفان و نیروهای داخلی، در بیشترین حالات پولیس در خط مقدم جنگ ایستادگی می کنند.
شواهد نشان می دهد که با وجود صد هزار نیروی نظامی خارجی مستقر در کشور، این نیروهای امنیتی افغانستان هستند که باید به تنهایی پاسخگوی تمامی تهدیدهای موجود باشند. آن هم نیروهایی که هنوز از کمبود تجهیزات نظامی و پایین بودن سطح سواد بی نهایت رنج می برند.
به گفته مقامات مسوول به ویژه وزیر داخله که اکنون از سمتش برکنارشده، جامعه جهانی آنگونه که باید و شاید به تجهیز و پرورش نیروی پولیس افغانستان نپرداخته و در یازده سال گذشته فقط از لحاظ کمی بر تعداد پولیسان اضافه شده اما در زمینه آموزش و تجهیز آنها حداقل تلاشها صورت گرفته است.
محترم پتنگ در واقع با این سخنان، اعلام کرد که آمریکا به عنوان فرمانده دیگر کشورهای خارجی در افغانستان، شعار ایجاد نیروی امنیتی توانا در افغانستان را سر می دهد اما در چند سال گذشته هیچ اقدام موثری در این رابطه انجام نداده است که حاصل آن تلفات روز افزون فرزندان این مرز و بوم است.
به گفته وزیر داخله سابق، نیروهای پولیس در بسیاری حالات در خط مقدم جنگ قرار دارند و بیشتر درگیر نبرد در برابر طالبان و شبه نظامیان مسلح هستند. از طرف دیگر قرار است همین نیروهای امنیتی افغانستان تمامی مسوولیت های جنگ و صلح را برعهده بگیرند، اما کشورهای خارجی و دولت افغانستان هیچ برنامه ای برای رسیدگی به این معضل ندارند و همچنان پولیس افغانستان یک پولیس مبتدی است که روز به روز فقط بر تعداد نفرات و البته تعداد تلفات آن افزوده می شود.
سربازی که به استخدام پولیس ملی در می آید تا معاش زندگی زن و بچه خود را تامین کند، آموزشهای لازم که مسوول آن تا یک ماه پیش نیروهای نظامی خارجی بودند، را نمی بیند و با کمترین تجهیزات وارد میدان نبرد می شود، مطمئنا با جان خود بازی می کنند. که البته آنقدر این معاش در حد بخور و نمیر است که در بسیاری موارد این نیروهای مجبور به زد و بند و دریافت رشوت می شوند.
براساس آمارهای موجود هم اکنون شمار نیروهای پولیس به ۱۵۰هزار و شمار سربازان ارتش به بیش از۱۹۰ هزار تن می رسد که قرار است مجموع این تعداد نیروی امنیتی افغانستان تا سال 2014 به بیش از 350هزار تن برسد.
اما چه فایده که آمریکا و ناتو، همچون دیگر کارها و برنامه هایشان کدام فعالیت موثری در ایجاد ارتش و پولیس ملی انجام ندادند. فقط تعداد نیروها را به لحاظ آماری بالا بردند ولی هیچ اهمیتی به کمیِّت و آموزش و تجهیز این نیروها انجام ندادند.
در چنین شرایطی است که جان فرزندان این وطن به خاطر منافع کاخ سفید به خطر می افتد و البته این موضوع یعنی از بین رفتن جان مردم افغانستان، تنها موضوعی است که هیچ ارزشی برای خارجی ها ندارد.
و شاید همین افشاگری مجتبی پتنگ در رابطه با کم کاری خارجی در زمینه تجهیز و آموزش نیروهای امنیتی افغانستان یکی از مسایل مهم در برکناری وی از سمت وزارت داخله باشد. چراکه هرکس با خارجی ها در افتاد، ور افتاد.